Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Dąbrowie Górniczej

Teza orzeczenia: Oskarżony wiedział, że nastąpi próba oszustwa nieokreślonej osoby, a on swoim zachowaniem ma pomóc w popełnieniu tego przestępstwa. Bez znaczenia jest przy tym to, że oskarżony nie widział kogo dokładnie sprawcy mają oszukać oraz, że przestępstwa jedynie usiłowano dokonać, skoro godził się na konkretne przestępstwo. Pomocnictwo polega bowiem (...)

Sygn. akt II K 753/13 Prawidłowo brzmiący wyrok po sprostowaniu WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 18 marca 2016 r. (...)Sygn. akt II K 753/13 UZASADNIENIE wyroku z dnia 18 marca 2016 r. (...)Oszustwo jest więc przestępstwem popełnionym tylko umyślnie z zamiarem bezpośrednim, kierunkowym, obejmującym cel i sposób działania (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 16 stycznia 1980 r., V KRN 317/79, OSNPG 1980, nr 5, poz. 81). (...)(...)wsparcia realizacji tego czynu (wyrok SA we Wrocławiu z dnia 21 maja 2014 r., II AKa 125/14, Lex (...) nr (...) ).

Teza orzeczenia: świadomość sprawcy obowiązywania sądowego zakazu prowadzenia pojazdów

Oskarżony nie posiadał dokumentu prawa jazdy, które uprzednio zostało mu zatrzymane na okres 6 lat na podstawie prawomocnego wyroku Sądu Rejonowego w D. z dnia 29.01.2007 r. sygn. akt (...) /k.12 akt/. (...)Podczas tej kontroli oskarżony zwrócił się do policjantów informując ich, ze jeśli przeprowadzą do końca swe czynności to on „będzie miał wszystkie wyroki podowieszane bo ma aktualny zakaz i pójdzie siedzieć” /k.122 i 123/. (...)Nadto wyjaśnił, że nikt go nie informował o fakcie, że terminy orzeczonych środków karnych nie biegną w chwili odbywania kary pozbawienia wolności, którą po uprawomocnieniu się ww. wyroku odbywał. (...)W szczególności ustalono na podstawie danych z Krajowego Rejestru Karnego oraz odpisów wyroków H. K. prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w D. z(...)

Teza orzeczenia: dowód z pomówienia może być dowodem winy, o ile jest logiczny, stanowczy, konsekwentny, zgodny z logiką wypadków, nie jest wyrazem osobistego zainteresowania pomawiającego, wyrażajacym się w przerzucaniu winy na inna osobę, czy umniejszaniu swojego stonia zawinienia.

Oceniając zeznania świadka Sąd miał na względzie fakt, że nie wykluczał ani marginalizował swojego udziału, przyznał się do podrobienia podpisu, co skutkowało poniesieniem przez niego odpowiedzialności karnej (wyrok k. 194-195). (...)(...)też zwracał uwagę SN (np. wyrok z dnia 28.11.1978r., VI KRN 246/78, wyrok z dnia 24.01.1986r., IV KR 355/85, wyrok z dnia 7.10.1994., II KKN 506/97. (...)Chodzi zatem o sporządzenie dokumentu polegające na zachowaniu pozorów, że pochodzi on od uprawnionego podmiotu, a więc tzw. falsyfikatu, czy imitacji dokumentu autentycznego (wyrok SN z dnia 24 października 2013 r., sygn. akt III KK 373/13). (...)O kosztach sądowych, Sąd orzekł stosownie do powołanych w pkt 3 wyroku przepisów i zasądził od oskarżonej opłatę w kwocie 180 zł oraz wydatki w kwocie 70 zł.

Teza orzeczenia: pobicie

M. Z. (k. 81-82, 330-331) - odpisy prawomocnych wyroków wydanych wobec oskarżonego M. Z. (k. 84-97, 139-141) - wyjaśnienia P. G. (1) (k. 125-128)w części w jakiej Sąd dał im wiarę - zaświadczenie z K. dot. (...)Zgromadzone zaświadczenia o karalności, informacje z Urzędu Skarbowego czy odpisy wcześniej wydanych wyroków wraz z informacjami o odbyciu kary nie budziły zastrzeżeń. (...)Przeprowadzone postępowanie karne dowiodło bowiem, iż wraz z P. G. (1) , skazanym odrębnym wyrokiem, oskarżony w dniu 8 marca 2015 roku wziął udział w pobiciu pokrzywdzonego G. S. . (...)Uwadze Sądu nie umknął fakt przeproszenia pokrzywdzonego przez oskarżonego, jednakże nie może to powodować większego obniżenia sankcji karnej niż do tej orzeczonej wyrokiem z dnia 28 października 2016 roku.